Όλα καλά

Όλα καλά ρε

Όλα καλά

Η δύναμη της αγάπης Κωνσταντίνος Βήτα

Γιατί;

Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;
Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;Γιατί;

Άνευ

Εντάξει αγόρι μου, το εμπεδώσαμε, είσαι κούφιος.
Πότε θα μάθεις ότι οι άλλοι έχουν συναισθήματα;

Πρόσκληση

Κάποιος ο οποίος θέλει να ονομάζεται καλλιτέχνης, επ'ονόματι Guillermo Vargas Habacuc, πήρε το 2007 ένα αδέσποτο σκύλο, τον μετέφερε σε μια γκαλερί, τον έδεσε σε ένα τοίχο και τον άφησε εκεί να πεθάνει πεινασμένο και διψασμένο.

Και ονόμασε αυτό το πράγμα τέχνη.

Και τώρα θέλει να το επαναλάβει.

Προτείνω να μαζευτούμε μερικοί καλλιτέχνες, να νοικιάσουμε μια γκαλερί και να βάλουμε δεμένο χειροπόδαρα σε μια γωνιά τον "κύριο" Habacuc.

Όσοι ενδιαφερόμενοι, στο mail μου.

Περισσότερες πληροφορίες για το συμβάν στο theoulini και στο patsiouri.

Update: Μόλις με ενημέρωσαν ότι ο "φιλόζωος συγγραφέας" κύριος Νίκος Δήμου, γνωστός σε όλους σας, σχεδόν επικρότησε σε πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ τον συγκεκριμένο "καλλιτέχνη", επικαλούμενος την ελευθερία της τέχνης και την αποστολή του καλλιτέχνη να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο.

Τα θερμά μου συγχαρητήρια.

Update I: Σε αυτό το μπλόγκ υπάρχει δήλωση διαμαρτυρίας κατά του "καλλιτέχνη".

Όσοι θέλετε, υπογράψτε την

Ένα κλεμμένο ποδήλατο

Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
Και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
Γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
Κι από ένα σημείο τής γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
Πιο όμορφος από ποτέ, σαν στρογγυλό χρυσάφι
Θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι

Κι εγώ που κάνω όνειρα χωρίς να κοιμάμαι
Περνάω μέσα από ένα κρύσταλλο χωρίς να φοβάμαι
Γιατί τα όνειρα που κάνω όταν περπατώ στο δρόμο
Είναι πιο έντιμα απ' αυτά που μας πλασάρει ο νόμος
Ο νόμος μιας εταιρίας, ο νόμος μιας πολιτείας
Η χώρα μου είναι αποικία μιας πιο μεγάλης αποικίας

Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
Μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
Στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
Σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
Τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Είναι σα μαγνήτης που με κάνει να ονειρεύομαι
Να μιλάω στα κτίρια, στα σύννεφα, ή να προσεύχομαι
Να 'χα μια θάλασσα έξω απ' το σπίτι μου
Κι όποτε βρέχει να πετάω απ' το μπαλκόνι μου
Κρατώντας το χέρι σου για πάντα
Στις φραουλένιες πεδιάδες, στις γραμμικές κοιλάδες
Κι όπως συγκρούεται ένα αεροπλάνο στο μυαλό μου
Να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου
Πες μου, πες μου, τι σκέφτεσαι για μένα
Όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα;
Κι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλει
Κάποιος τότε σ' ένα στόχο σημαδεύει




Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
Χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες σου κι όλα τα πλαστικά όπλα
Μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
Στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
Σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
Τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
Και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
Ίσως βρούμε ένα σπίτι για να μείνουμε
Ένα τόπο να ζήσουμε και να πεθάνουμε
Μιλώντας σε κάποιον που έχει πεθάνει
Σε χιονισμένα τοπία, σε δέντρα από μελάνι
Ή σε ανθρώπους που ψάχνουν μια κατεύθυνση
Προς το θεό, μια άλλη χώρα, μια άγνωστη διεύθυνση
Στην οθόνη ενός κομπιούτερ, στα όνειρα του σκύλου
Στο ουράνιο τόξο, στην καρδιά ενός φίλου

Φύλαξε τις εικόνες κι όλα όσα πιστεύεις
Στο βιβλίο των ματιών σου είναι όλα αυτά που θέλεις
Χρώματα απ' τον πόλεμο μιας υδατογραφίας
Χρώματα αγάπης και χρώματα βίας
Θάψε τις κούκλες κι όλα τα πλαστικά σου όπλα
Μαχαίρια, πιστόλια, κάθε είδους κόλπα
Τα όνειρα της ζωής, μια θαμπή ανάμνηση
Στριφογυρίζουν σα μόρια μιας μεγάλης περιπλάνησης
Σα δαχτυλίδια του Κρόνου στέκονται πάνω απ' το κεφάλι
Τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι