Δήλωσα, κάποτε, ότι εγώ ξανά LIFO, δεν πρόκειται να διαβάσω.
Ο λόγος, η λογοκρισία στην οποία συχνά πυκνά αρέσκονται τα συγκεκριμένου είδους έντυπα.
Σήμερα είπα να κάνω μια παράβαση μόνο επειδή την έκδοση την "έστησε" ο Δημήτρης Παπαϊωάννου.
Μέχρι που έπεσα επάνω στην στήλη Παρατηρητής του Χρήστου Μιχαηλίδη.
Και μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο.
Σας προειδοποιώ: Όποιος θελήσει να την διαβάσει, να προετοιμαστεί για το χειρότερο.
Και το τραγούδι αναμενόμενο.
Οι γυναίκες με τα μαύρα Μανώλης Φάμελλος
kalhsperes..lifo den exw diabasei pote,tha to koitaksw na doume..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα laplace78.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να με ενημερώσεις για το πως σου φάνηκε το κείμενο.
ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΦΡΗ ΠΡΕΣ (ΟΠΩΣ ΚΑΙΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΓΡΑΜΜΕΝΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΜΕ ΕΝΟΧΛΗΣΕ, ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΠΙΑΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΧΡΟΝΟ ΔΕΥΕΤΡΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ.
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΚΗΔΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΟΥΡΑ ΜΟΥ, ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΩ, ΤΙΣ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΥΨΩΝΟΝΤΑΙ ΜΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΚΕΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΤΟΠΙΟ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΩΝ. ΕΧΨ ΔΕΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΝ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΟΛΛΥΒΑ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΤΟΥΣ.
Καλημέρα Athena.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω τι γίνεται, δεν έχω τέτοια "σχέση" με τα νεκροταφεία.
Αν, ωστόσο, έστω και τα μισά από όσα γράφει αληθεύουν, και πάλι είναι τρελό το πράγμα.
Τ' ακουσα κι εγω οτι την ολη επιμελεια της τελευταιας LIFO την εχει κανει ο Δ.Παπαϊωαννου,κι ευτυχως που μου το θυμισες να παω στο video club που την φερνει να παρω κανενα αντιτυπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πρεπει να εχω και απ' τα χρονια τα παλια καποιο fanzine απ΄το 'Κοντροσολ Στο Χαος',αμα ψαξω βαθια...στα μπαουλα μου.Που τοτε,βεβαια,ποιος ειχε ιδεα περι Παπαϊωαννου.
Οσο για το κειμενο του Μιχαηλιδη,και λιγα λεει.Και πού 'σαι;Μακαρι ν' αποκτησεις εμπειρια απο κοιμητηρια πολυ πολυ πολυ αργα στη ζωη σου.
-ΑΤΠ-
Καλησπέρα ΑΤΠ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που εννοούσα είναι ότι δεν έχω τόση εμπειρία όση ο Μιχαηλίδης.
Δεν νομίζω να υφίσταται άνθρωπος στον κόσμο που να μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν συναντήθηκε ποτέ του με τον θάνατο.
'@Δεν νομίζω να υφίσταται άνθρωπος...'
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη νομιζεις.Εχω συναντησει ανθρωπους στην ηλικια μου,οι οποιοι τρεμουν στην ιδεα οτι θα χασουν την...γιαγια τους!
Που,μακαρι οι ανθρωποι,να 'χουν μονο γιαγια να 'ξεπροβοδισουν' στο μελλον.Αλλα,να σου πω,δεν τους παιρνω καθολου στα σοβαρα.
Ελα,συζητηση που ανοιξαμε και ξανακρυφτηκε κι ο ηλιος.Οχι που θα 'βγαινε,ο ατιμος!
Δε μας λες ομως,πώς σου φανηκε η LIFO;
-ΑΤΠ-
Μάλιστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈριξα μια πολύ γενική ματιά στην εφημερίδα.
Το μόνο στο οποίο κόλλησα ήταν η στήλη του Μιχαηλίδη.
Έχει, πάντως, πολύ πράγμα μέσα, αυτό είναι βέβαιο.
Και υπάρχει στο τέλος μια φωτογραφία της Ευαγγελίας Ράντου, της Μήδειας, σχεδόν εξαϋλωμένης.
Θέλω να ξεμπερδέψω με τις δουλειές και να την μελετήσω επισταμένα από Δευτέρας.
Είναι ενας κοσμος ολοκληρος που κινειται εκει μεσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήιστοριες πολλές. Ο Τσιφορος ειχε εμπνευσθει πολλα κειμενα του απο τους χωρους αυτους.
μην τα ψαχνεις. Ο πονος εκφράζεται με διαφορους τροπους
Καλησπέρα Ναταλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ πως πρώτη φορά διάβασα για χορούς σε νεκροταφείο.
Πραγματικά ανατρίχιασα.
Θα εστιάσω σ'αυτό που είπε ο ανώνυμος, ξέρω κι'εγώ άπειρα μαμόθρεφτα που "δεν πήγανε στην κηδεία της γιαγιάς τους στα 25 τους γιατί φοβήθηκαν πως θα στενοχωρηθούν μωρέ μωρέ και η μανούλα τους είπε πως δεν πειράζει και να κάτσουν σπίτι".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ένας πριν μερικου΄ς μήνες έθαψε τον αδερφό του από τροχαίο. Και φυσικά δε γινόταν να μην πάει.
Το διάβασα το άρθρο.
Ο Κούλογλου πάντως έφαγε πολύ κράξιμο για το δικό του άρθρο στην ίδια εφημερίδα αλλά δεν πρόλαβα να το ξαναδιαβάσω...
Τη λογοκρισία που την εντοπίζεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα πατσιουρί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπόρα μαμοθρεφτίασης μας κτύπησε νομίζω.
Πάω να διαβάσω το άρθρο του Κούλογλου.
Καλησπέρα πανόπτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αναφέρομαι σε λογοκρισία στο συγκεκριμένο άρθρο.
Εννοώ κρούσματα που εμφανίστηκαν στο παρελθόν, με απολύσεις συνεργατών και κατέβασμα μπλόκ.
Και από την LIFO, και από την Athens Voice.
Kalispera Pan
ΑπάντησηΔιαγραφήOtan o ponos ginete ena me tin zoi ta panta odigoun se mia paralogi diadromi pou den jereis pote tha teliosei pou mporei na min teliosei edo pou ta leme pote gia autes tis manades...
Exo xasei enan poly kalo filo me mia tetia skotostra i anamniseis den feugoun pote apo ekini ti stigmi yparxoun kai mas symplironoun sto tajidi mas gia emas tous apejo..
Gia tis manades autes omos einai i zoi tous oli..einai o kathe xtipos tis kardias tous i kathe anasa gia epiviosi to kathe mikro axaro gelaki ..kai i zoi sinexizete me ta paraloga tis..
Filia...
Έχουν περάσει επίπεδο αυτοί ε; Τι να πω. Από τη μία τρέντι μαλακίες και από την άλλη τέτοια κείμενα; Καό μου φαίνεται να σου πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα truth.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι το τέρμα για τις συγκεκριμένες μανάδες είναι όταν θα συναντήσουν τα παιδιά τους.
Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο.
Δυστυχώς.
Φιλιά.
Καλησπέρα κωλογριούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που το γράφεις, όντως, έχεις απόλυτο δίκαιο.
Τι να πω, άλλο ένα από τα σχιζοφρενικά της υπόθεσης "free press".
"Καό" εννοείς καλό ή κακός!;
Καλησπερα, συμφωνω για αυτο το τευχος της lifo..το εχω διπλα μου..αλλά δεν το εχω δει ακόμα..
ΑπάντησηΔιαγραφή!!
Καλησπέρα Roadartist!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε, και εγώ δεν τα κατάφερα ακόμη να το δω προσεκτικά.!
Όντως πολύ δυνατό. Και μας κάνει να αναλογιζόμαστε αρκετά. Κυρίως για τις ψυχές που χάνονται άδικα για μια βλακεία της στιγμής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα κιτσομητσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη τραγικότερα είναι, τελικά, τα πράγματα για εκείνους που μένουν πίσω.
Ιδιαίτερα τις μανάδες.
Έχω γίνει μάρτυρτας ανάλογης σκηνής με αυτά που αναφέρει ο Μιχαηλίδης στο κειμενό του. Όχι βράδυ βέβαια αλλα η εικόνα που έχω στο μυαλό μου είναι συγκλονιστική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη καλημέρα μου
και γω ξέρω τουλάχιστο μία φίλη της μάννας μου που του τραγουδάει του παιδιού της κάθε μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι άν έτσι κάπου καταχωνιάζει τον πόνο της , καλά κανει.
Όσο γιά τα κεράσματα.
Ναι γίνεται κιαυτό.
και μάλιστα επισήμως οι πόντιοι έχουν και μέρα που στήνουν γλέντι μέσα στα μνήματα.
Είναι κιαυτός ενας τρόπος να νοιώσεις πως ο άνθρωπός σου είναι παρών.
δ
δ
Καλησπέρα John.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα ο Μιχαηλίδης δεν είναι εκτός πραγματικότητας.
Καλησπέρα demetrat.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Καταχωνιάζει".
Ορθά το έθεσες.
Ποτέ δεν απαλύνεται, απλά κρύβεται κάπου.
"Κάθε εκδήλωση αγάπης κρύβει πόνο και οργή που δεν θέλεις να 'σαι εκεί κοντά όταν ξεσπάσουν. "
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και στο συνολο του το αρθρο ειναι μου προκαλει πολλα συναισθηματα απο θυμο μεχρι γαληνη,
(χρειαστηκε να το διαβασω τρεις φορες για να το χωνεψω και να καταληξω οτι δεν υπαρχει ειρωνεια τελικα μεσα του) μοναχα γι αυτη τη φραση δε λεω λεξη.
ο πονος, η οργη, το αδιανοητο.
δεν τον αντεχεις. .
ολη κι ολη μια φορα τον εχω ζησει. με τρελανε. εκεινη τη μια.
Καλημέρα alicia
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος έχει μια τέτοια εμπειρία αποκλείεται να παραμένει ο ίδιος μετά από αυτήν.