Επιτέλους

Τα δύο προηγούμενα χρόνια ήταν πάρα πολύ δύσκολα για εμένα.

Δύσκολα κυρίως από οικονομικής απόψεως.

Όσοι από εσάς έτυχε να διαβάζετε το "προηγούμενο μπλοκάκι"
μου, πριν αυτό με πετάξει έξω, θα καταλάβατε ότι ήταν ζόρικα
τα πράγματα.

Πολλές στιγμές είχα την αίσθηση ότι ζούσα στην περίοδο της
Σοβιετικής Ένωσης!

Τι εννοώ;

Άφθονη - κυριολεκτικά - ψυχαγωγία και διασκέδαση, από την
μια πλευρά, ενώ από την άλλη να δυσκολεύομαι με τα στοιχειώδη,
αυτά που ορίζουν το ζείν.

Αυτή η περίοδος τελείωσε σήμερα.

Επιτέλους κατάφερα να απαλλαγώ από το σημαντικότερο βάρος που
είχε φέρει αυτή η κατάσταση επάνω μου.

Αυτό το οποίο με έκανε να αντιμετωπίζω με πολλή επιφύλαξη τον
εαυτό μου και τους γύρω μου.

Ξέρω, θα ακουστεί - περισσότερο ή λιγότερο - παράξενο να κλείνεσαι
στον εαυτό σου λόγω ενός οικονομικού προβλήματος.

Εγώ έτσι αντέδρασα και δεν πρόκειται να απολογηθώ γι'αυτό.

Λυπάμαι, μόνο, για εκείνους τους ανθρώπους που ήταν θύματα
αυτής της κατάστασης.

Και δεν ξέρω με ποιο τρόπο μπορώ να επανορθώσω.

Από την άλλη, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους - και
κυρίως εκείνες - που με βοήθησαν να συνεχίσω να υπάρχω, ώστε
να μπορέσω κάποτε να αντεπεξέλθω σε αυτά που έπρεπε να γίνουν
ώστε να τσουλήσει το πράγμα.

Στην αρχή σκέφτηκα να τους αναρτήσω και εδώ.

Δεν είμαι βέβαιος ότι είναι σωστό.

Συνεπώς, θα το συζητήσω μαζί τους και βλέπουμε.

Και τώρα ξεκινάει η περίοδος "ανασυγκρότησης"

Ή όπως την ονόμασε μια από τις σημαντικότερες κυρίες στις οποίες
οφείλω το ότι αυτή την στιγμή είμαι εδώ, "η περίοδος του λεωφορείου"!



Το πρώτο κομμάτι που μου ήρθε στο μυαλό για να "συνοδεύσει" την
ημέρα ήταν το Friday i'm in love.

Λάθος...

Οι Ramones...




Και οι Clash...



...αποδίδουν πολύ καλύτερα τα πράγματα.

Εύχομαι και ελπίζω με όλη μου την καρδιά να περάσετε ένα καταπληκτικό Παρασκευο/Σαββατο/Κύριακο!!!