Ξαφνικά βλέπεις το χάσμα μεταξύ σου και του "κανονικού" κόσμου να βαθαίνει απότομα.
Επειδή ένας - δύο άνθρωποι που θεωρούσες σχετικά - έστω - κοντά στον δικό σου τρόπο σκέψης και ζωής φαίνονται να αποκλίνουν τελείως.
Φυσικά, γνωρίζεις ότι εσύ είσαι ο 'παράξενος', ο εκτός πραγματικότητας, ο ιδιόρυθμος.
Και αυτοί ακολουθούν - απλώς - την 'φυσιολογική' ροή των πραγμάτων.
Και πάλι, δεν παύει να είναι πικρή η αίσθηση της σχεδόν πλήρους απομόνωσης.
Και εντονότερη η ανάγκη να τελειώνεις με όλα όσα σε έφεραν εδώ και να επιστρέψεις πίσω στο καβούκι που εσύ δημιούργησες.
Invitation to the blues Tom Waits
Τόσο χάλια??
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες στην Αθήνα που όλους μας χωρά! :)
..όλοι δημιουργούμε καβούκια καλώς ή κακώς! Ας είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και πάλι, δεν παύει να είναι πικρή η αίσθηση της σχεδόν πλήρους απομόνωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εντονότερη η ανάγκη να τελειώνεις με όλα όσα σε έφεραν εδώ και να επιστρέψεις πίσω στο καβούκι που εσύ δημιούργησες."
ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ...
ΟΜΩΣ ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ!...
ΥΓ.ΕΙΠΕΣ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΚΟΥΣΑ. ΕΙΔΕΣ? ΞΑΝΑΗΡΘΑ! ;P
ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΤΣ
Καλημέρα roadartist!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι και χειρότερα.
Όσο αφορά στα καβούκια, είναι αναγκαία, εν μέρει τουλάχιστον.
Δεν γίνεται να είσαι τελείως εκτεθειμένος.
Υπομονή, μια εβδομάδα έμεινε.!
Καλημέρα Loth!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο υπέθεσα ότι αφορούσε και άλλους αυτό που έγραφα.
Για να μην σου πω ότι ήμουν σχεδόν βέβαιος!
Και εγώ, θέλω να επανέρχομαι!
Μουτς!
..."πάρε το πάνω σου". Παρε το χρόνο σου, την ησυχία και την απομόνωση αν το χρειαζεσαι, θα ερθει η ώρα να είσαι καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαθηματικά και μόνο, κάποια στιγμή βγαίνουμε απ'το καβούκι. Και αυτό είναι σημαντικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουραγιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήφωτοβολταικα προσφορα