Ο επιθεωρητής έρχεται

 Μια καλοβαλμένη μεσοαστική οικογένεια στην Αγγλία των αρχών του 20ου αιώνα γιορτάζει τον αρραβώνα της κόρης με νεαρό αριστοκράτη.

 

Το πόρτο – και όχι μόνο – ρέει άφθονο, για κάποιους ίσως περισσότερο από όσο πρέπει.

Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας.

 

Ο γιος πάει να ανοίξει, και επιστρέφει για να αναγγείλει ότι ένας αστυνομικός επιθεωρητής ζητάει να δει τον πατέρα.

 Αυτός του δίνει την άδεια και ένας ψηλός και ευθυτενής άντρας μπαίνει μέσα.

Τους ανακοινώνει ότι μία νεαρή κοπέλα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αφού ήπιε μεγάλη ποσότητα καυστικού υγρού και κατέληξε εκεί.

 

Οι νεαροί της παρέας – ο γιος, η κόρη και ο αρραβωνιαστικός της – ταράζονται.

 

 

Ο πατέρας όχι τόσο, και ρωτάει για τον λόγο της επίσκεψης στο σπίτι τους.

Μόνο που κανένας δεν είναι προετοιμασμένος για τις αποκαλύψεις που θα φέρει αυτή η ερώτηση.

Και πολύ περισσότερο για την επίδραση που οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις σε αυτές θα έχει στον ίδιο τον πυρήνα της οικογένειας.

Ο Επιθεωρητής Έρχεται είναι ένα παράξενο κείμενο, από την αρχή μέχρι – κυριολεκτικά – το τέλος.

Παρότι ο επιθεωρητής εξ αρχής ξεκαθαρίζει ότι ο θάνατος του κοριτσιού οφείλεται σε αυτοκτονία, οι ερωτήσεις του δίνουν πολύ έντονη την αίσθηση ότι κατηγορεί την οικογένεια για κάτι, χωρίς να ξεκαθαρίζει τι είναι αυτό.

Η δε συμπεριφορά του έναντι των περισσότερων εκ των μελών της οικογένειας είναι αντιπαθής από το πρώτο δευτερόλεπτο αυτής της ιδιότυπης ανάκρισης.

Και δίνει μονίμως την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, είναι πολύ εκτός.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακός ήταν ο τρόπος με τον οποίο καθηλώνει τους συνομιλητές του.

Σε σημείο που να «ξεχνούν» να αντιδράσουν, ως εξέχοντα μέλη της κοινωνίας που είναι, τα οποία θα μπορούσαν να σηκώσουν το τηλέφωνο και να μάθουν τα πάντα γι’ αυτόν.

Ταυτόχρονα η μόνιμη αίσθηση ότι αυτός ο άνθρωπος γνωρίζει τα πάντα τους αναγκάζει να αφήσουν στην άκρη την – λιγότερο ή περισσότερο – υπεροπτική τους στάση και να συνεργαστούν, τελικά, είτε το θέλουν είτε όχι.

 

Όλα αυτά ήταν που με έκαναν να αναζητήσω την άποψη των συντελεστών της παράστασης μπας και ξεδιαλύνω τον κυκεώνα της.

Το σημαντικότερο που μου αποκάλυψαν, το οποίο ομολογώ ότι δεν είχα σκεφτεί καθόλου, είναι η ιδέα της κοινωνικής ευθύνης που την διατρέχει.

Ότι δηλαδή είμαστε όλοι υπεύθυνοι για το σύνολο, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.

Και η αυτοκτονία μίας «ασήμαντης» πρώην εργάτριας και πωλήτριας ρούχων μας επηρεάζει πολύ περισσότερο από όσο φανταζόμαστε.

 

Εγώ, από την άλλη, είδα την παράσταση ως ένα γοτθικό μυστήριο του 20ου αιώνα.

Με δύο υπαρκτούς-ανύπαρκτους ανθρώπους – τον επιθεωρητή και την εργάτρια – να αλληλεπιδρούν με τα μέλη της οικογένειας και να τα φέρνουν προ των ευθυνών τους, με μία αδιόρατη απειλή να κρέμεται επάνω από τα κεφάλια όλων μας.

Η οποία – απειλή – ίσως και να υλοποιείται, στο εξίσου απροσδόκητο τέλος.

 Ομολογώ ότι προτιμώ αυτή την ατμόσφαιρα που δημιουργείται καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, αντί του κοινωνικού μηνύματος που μεταφέρει. 

Ελπίζω να μην στεναχωρήσω τους συντελεστές της, αλλά απόλαυσα ιδιαίτερα την αίσθηση του άβολου που την διατρέχει. 

Που περιμένεις ανά πάσα στιγμή να συμβεί κάτι καταστροφικό, που θα ανατινάξει τελείως την επίπλαστη – πρακτικά – ηρεμία της οικογένειας. 

Και είμαι περίεργος να δω ποια θα μπορούσε να είναι η συνέχειά της.

Ο Επιθεωρητής Έρχεται του Τζων Πρίσλεϋ

 

Συντελεστές

Μετάφραση
Ζωή Ρηγοπούλου
Σκηνοθεσία / Θεατρική προσαρμογή
Μαριλένα Μοραγλή
Βοηθός Σκηνοθέτη
Χρύσα Πρίγγα
Κινησιολογία
Νατάσα Παπαμιχαήλ
Σκηνικά / Κοστούμια
Γιώργος Λιντζέρης
Πρωτότυπη μουσική/Επεξεργασία ήχου
Νίκος Ιωάννου
Φωτογραφίες
Πάνος Ζουλάκης
Επεξεργασία εικόνων / Σχεδιασμός Αφίσας/banner
Ελένη Πάρλα
Υπεύθυνος επικοινωνίας
Αντώνης Κοκολάκης


Παίζουν (με αλφαβητική σειρά)
 
Γιάννης Γιαραμαζίδης
Άννυ Ευαγγέλου
Άπος Κυπραίος
Δημήτρης Κωνσταντέλης
Μαριλένα Μοραγλή
Κατερίνα Σκυλογιάννη
Εμμανουήλ Στεφανουδάκης


Παραστάσεις
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15
ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Ευμολπιδών 13, Γκάζι
mikroskerameikos@gmail.com
Τηλέφωνο επικοινωνίας
6982121385