Εύρηκα Εύρηκα!

Ο ψάχνων ευρίσκει!

Με την μουσική του Θεοδωράκη δεν τα πήγαινα ποτέ πολύ καλά.

Ωστόσο, από τον καιρό που άκουσα το παρακάτω τραγούδι μου κόλλησε.

Και προσπαθώ με κάθε τρόπο να το βρω.

Ο κύριος Οδυσσέας Ιωάννου του Μελωδία επιμένει ότι δεν είναι δυνατόν να βρεθεί.

Να όμως που τον διαψεύδω!

Έστω και σε ζωντανή εκτέλεση.

Open The Window Softly 

Το όνομα του δίσκου είναι Oracle, και δημιουργήθηκε στην Γερμανία περίπου το 1995.

Λυπάμαι μόνο που δεν κατάφερα να βρώ το όνομα της - εξαιρετικής - τραγουδίστριας.

Αν το γνωρίζει κάποιος, θα είναι ιδιαίτερη χαρά να το μοιραστεί μαζί μας.

Όπως, όμως, και να έχει, απολαύστε το.

Εξομολογητικόν

Έχω πολύ καιρό να γράψω.

Να γράψω όπως στο "παλιό" μου μπλόγκ.

Το οποίο μου είπαν πολλοί ότι προτιμούν 

περισσότερο από αυτό εδώ το "καινούριο".

Επειδή ήταν κατά κάποιο λόγο πιο εξομολογητικό.

Έλα όμως που εγώ πλέον δεν τις αντέχω τις

μεγαλόσχημες εξομολογήσεις.

Με κούρασαν, βαρέθηκα, θέλω κάποιου είδους αλλαγή.

Η οποία, φυσικά, δεν έχει κάποιου είδους πρόγραμμα.

Άλλως, όπου φυσάει ο άνεμος.

Έτσι κι'αλλιώς, ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με τον

προγραμματισμό.

Και δεν βλέπω κανένα λόγο να αποκτήσω πλέον.

Συνεπώς, θα γράφω ότι κατεβάζει η κούτρα μου.

Πάλι.

Το ευχάριστο είναι ότι νιώθω πως σιγά σιγά

οι συνθήκες της ζωής μου αλλάζουν.

Προς το καλύτερο.

Κάτι που προκαλεί ένα - μικρό έστω - ρήγμα

στον κυνισμό και την απομόνωσή μου.

Που θα μου πάει, σε καμιά εκατοστή χρόνια

θα γίνω λίγο καλύτερος.

Ελπίζω να έχουμε ένα πάρα πολύ καλό

υπόλοιπο του καλοκαιριού.

Το άσμα αφιερωμένο εξαιρετικά σε

αυτούς που θα την βγάλουν στην

Αθήνα.

Όπως τον υπογράφοντα.

Ως Εκ Θαύματος

...Κάπως έτσι μεγαλώσαμε...
σαν ένα στοίχημα κόντρα σε κανόνες
που δεν ίσχυσαν, ενός συστήματος που δεν υπήρχε.
Ευτυχώς, όμως, τα καλύτερα παιδιά
που κάναμε παρέα μας έκαναν να νιώθουμε
ότι δεν ήμασταν μόνοι, ακόμη κι όταν
μας έζωναν τα φίδια με κείνο
το Ανεπαισθήτως μ'έκλεισαν
από τον κόσμο έξω του του Αλεξανδρινού,
καίτοι είχαμε ακούσει και κρότους χτιστών
και ήχους μαστόρων...

Τάδε έφη Κωνσταντίνος Τζούμας.

Αλήθεια, αν ξεκίναγε σήμερα, τι θα άκουγε;

Και το ακόμη σημαντικότερο, πως θα το έγραφε;

Της Sally.