Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Ο θάνατος της Κλεοπάτρας



Η Κλεοπάτρα, τελευταία Φαραώ της Αιγύπτου, κλεισμένη στον τάφο της, συναντά τον Οκταβιανό Καίσαρα, το νικητή της ναυμαχίας του Ακτίου.


Τη διαβεβαιώνει ότι εάν συμμορφωθεί με τις ‘υποδείξεις’ του θα είναι ευνοϊκά διακείμενος έναντί της. 


Η Κλεοπάτρα όμως, γνωρίζει ότι σκοπεύει να την μεταφέρει στην Ρώμη όπου θα την περιφέρει με σκοπό να την εξευτελίσει.


Φοράει τα βασιλικά ενδύματα και διακριτικά της.


Και βάζει το χέρι μέσα στο πανέρι στο οποίο βρίσκεται κουλουριασμένο ένα δηλητηριώδες φίδι.


Η σημερινή ήταν μία από τις ελάχιστες παραστάσεις που είδα κάτι πραγματικά νέο για τα δικά μου δεδομένα.

Μέχρι τώρα θεωρούσα ότι η ελληνική γλώσσα δεν προσφέρεται για οπερατικές απόπειρες.

Σήμερα διαψεύστηκα.

Χαίρομαι ιδιαίτερα που η Κασσάνδρα Δημοπούλου μετέφερε στα ελληνικά την καντάτα του Μπερλιόζ, για να δώσει στην Κλεοπάτρα τη δυνατότητα να μιλήσει τη γλώσσα της, έστω μετά από τόσους αιώνες.


Με συγκρατημένη σκηνοθεσία, χωρίς υπερβολικούς μελοδραματισμούς και εξάρσεις, παρά το ‘βαρύ’ θέμα της.

Που τελειώνει ακριβώς στο σημείο εκείνο που σε αφήνει να θέλεις και άλλο, παρά, ή ίσως και λόγω, του ταχύτατου ξεδιπλώματος και ολοκλήρωσης της δράσης.

Ελπίζω πολύ σύντομα να έχω την χαρά να παρακολουθήσω αντίστοιχη παράσταση της ομάδας, που ξεκάθαρα κατέχει ένα τόσο δύσκολο χώρο όπως είναι αυτός της λυρικής μουσικής, και δεν φοβάται να πειραματιστεί για να παρουσιάσει μια δική της, μοναδική, πρόταση.

Ο Θάνατος της Κλεοπάτρας Έκτορ Μπερλιόζ

Μουσική: Έκτορ Μπερλιόζ
Κείμενα: Ουίλιαμ Σέξπιρ (Αντώνιος και Κλεοπάτρα)
Σκηνοθεσία, Φωτισμοί, Επιμέλεια κειμένων: Τζένη Δριβάλα
Πιάνο/ Μουσική προετοιμασία: Φίλιππος Μοδινός

Παίζουν:
Κασσάνδρα Δημοπούλου – Κλεοπάτρα
Οκταβιανός Καίσαρας – Αθανάσιος Μαργούτας
Χάρμιον – Τζένη Δριβάλα

Δεύτερη παράσταση: Κυριακή, 21-5, στις 21:00
Πολυχώρος Διέλευσις
Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη
Τηλέφωνο: 210-8613739

Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Check In! (επιτέλους…)



Τέσσερις από τις – αν όχι οι – χειρότερες γυναίκες της αρχαίας γραμματείας παρελαύνουν μπροστά από τον/την Κριτή των Ψυχών στον προθάλαμο του Κάτω Κόσμου.


Η Κλυταιμνήστρα, βασίλισσα των Μυκηνών, η οποία απάτησε τον άντρα της Αγαμέμνονα με τον ξάδελφό του Αίγισθο, και τελικά τον σκότωσε – τον Αγαμέμνονα – μετά την επιστροφή του από την Τροία.


Η μάγισσα Μήδεια που σκότωσε τον αδελφό της Άψυρτο για να μπορέσει να ξεφύγει με τον εραστή της Ιάσονα, έπεισε τις κόρες του Πελία να σκοτώσουν, να τεμαχίσουν και να βράσουν τον πατέρα τους, έστειλε ένα δηλητηριασμένο χιτώνα στην αντίζηλή της Γλαύκη η οποία κάηκε ζωντανή.

Και, φυσικά, σκότωσε και τα δύο παιδιά που απέκτησε με τον Ιάσονα για να τον εκδικηθεί που τόλμησε να την αφήσει.


Η Αντιγόνη, την οποία συμπαρασύρει η μοίρα της οικογένειάς της, ως κόρη και αδελφή του Οιδίποδα που παντρεύτηκε την μητέρα του. 


Και η Ωραία Ελένη, η απαγωγή της οποίας από τον Πάρι  ξεκλήρισε την Ελλάδα και την Τροία.


Ο Κριτής φρίττει από τα δεινά που προκάλεσαν στις οικογένειές τους και στην Μεσόγειο – το επίκεντρο της Γης – και τις καταδικάζει να επιστρέψουν ως φαντάσματα στον κόσμο των θνητών, στον οποίο θα περιπλανιόνται για μερικές  χιλιάδες χρόνια μέχρι που να ξεπλύνουν τις κατάρες που τις βαραίνουν.

Κάποιες δεκάδες αιώνων μετά ξανασυναντιούνται σε ένα μπαρ, ο ιδιοκτήτης του οποίου κατέληξε στο ψυχιατρείο, αφού κάθε πρωί έβρισκε τα φώτα του αναμμένα, παρότι το βράδυ τα έκλεινε ο ίδιος.

Και το μαλλιοτράβηγμα ξεκινάει, και είναι ανελέητο.


Γεμάτο αποκαλύψεις για την ερωτική και την σεξουαλική τους ζωή, την ίδια την ανατομία τους. 

Και, φυσικά, για τους ‘άντρες’, τα καθάρματα που σε μικρότερο ή πολύ μεγαλύτερο βαθμό καθόρισαν την ζωή και τις πράξεις τους.


Ένας από τους κυριότερους λόγους που δεν πηγαίνω θέατρο τόσο συχνά πλέον είναι ότι μου τελείωσε η σύμβαση.
 
Η σύμβαση που λέει ότι τους ‘αρχετυπικούς χαρακτήρες’, όπως είναι οι συγκεκριμένες γυναίκες και οι αντίστοιχοι άντρες, θα πρέπει να τους κρατάμε ανέγγιχτους από οποιασδήποτε μορφής κριτική, για να μην μιλήσουμε για διακωμώδηση.


Εδώ βρήκα την υγειά μου. 

Η ομάδα ξετινάζει όλη – σχεδόν – την αρχαιότητα και μαζί της τα ‘ιερά και τα όσια’ του πάνθεου των ηρωίδων.


Για να τις γυμνώσει από τα στολίδια και τον αέρα της θέσης τους, και με απλά λευκά ρούχα να τις δείξει όπως πιθανόν πραγματικά ήταν: πονεμένες γυναίκες που μετατράπηκαν σε ‘τέρατα’ ίσως ηθελημένα, ίσως από ανάγκη, ίσως και από υποχρέωση.


Και όλα αυτά κάτω από το άγρυπνο βλέμμα και τον εύστοχο – παρότι κατά βάση βωβό – σχολιασμό του δύο-σε-ένα Κριτή, απόρροια της άρνησης των Αμαζόνων να τις κρίνει άντρας.


Ελπίζω η ομάδα πίσω από την – αυτοχρηματοδοτούμενη! – παράσταση να συνεχίσει με τον ίδιο ιερόσυλο ζήλο για να παραλάβει – με άλλο ένα αντίστοιχα εξαίρετο κείμενο του συγγραφέα – στη διχαλωτή γλώσσα της τους ‘ήρωες’ και τους θεούς της αρχαιότητας. 


Check In (επιτέλους…) του Αντώνη Τσιπιανίτη

Σκηνοθεσία: Δέσποινα Πολίτου
Χορογραφίες: Βαλεντίνα Τσισκάκη
Μουσική επιμέλεια: Δέσποινα Πολίτου
Φωτογραφίες: Γεωργία Σιέττου και Στέλιος Δανιήλ
Ρούχα: ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ & VANIA ALEKSANDROVA

ΠΑΙΖΟΥΝ:
Κέλλυ Ανυφαντή
Γωγώ Βογάσαρη
Ίριδα Δασκαλοπούλου
Άγγελος Θεοφίλου
Σαββίνα Πετρίδου

Θέατρο Τόπος Αλλού
Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων
Παραστάσεις: 12, 13, 14 / 19, 20, 21 / 26, 27, 28  Μαΐου
Ώρα παραστάσεων: 9:00 μ.μ.
Τηλέφωνα: 210-8656004, 210-8679535