Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Παράφρον κρέας

Κατάφερα επιτέλους, νομίζω, να τελειώσω σήμερα το πρώτο συγγραφικό πόνημα της Κωλόγριας Maximus


Και γράφω νομίζω, επειδή είναι τόσοι πολλοί οι συνδυασμοί που μπορούν να γίνουν στις ιστορίες που περιλαμβάνει, που πιθανόν να έχασα και κάποιον.

Παράνοια, αίμα - αίμα, παράνοια και άλλο αίμα και άλλη παράνοια.

Όλα τα διαχρονικά συστατικά που αγαπήσαμε στην Κωλόγρια είναι παρόντα, μαζί με μικρές ανακουφιστικές δόσεις σεξ.

Συστήνεται ιδιαίτερα για ανθρώπους που - όπως την ίδια την Κωλόγρια - έχουν φαντασιώσεις ότι δολοφονούν τον/την απέναντι κωλοπαιδαρά - ελληνάρα - καράβλαχο - μπουρτζόβλαχο - κατινάρα - τσουλάρα - καργιόλα που τους κάνει με οποιονδήποτε τρόπο την ζωή πατίνι.

Και επειδή στην βράση κολλάει το σίδερο, αποφασίζουν να καθαρίσουν την πολυκατοικία από όλους όσοι έχουν την ίδια μούρη και συμπεριφορά.

Αν μη τι άλλο, είναι ψυχοθεραπευτικό.

Το διαβάζεις, δηλαδη, διοχετεύεις εκεί μέσα τον θυμό σου, γελάς, και ηρεμείς.

Αν και, τώρα που το σκέφτομαι, δίνει και μερικές πολύ καλές ιδέες για το πως να ξεπαστρέψεις αυτό το σινάφι.

Ελπίζω να μην φτάσει κάποιος σε αυτό το σημείο, και να κυνηγάν την γριά μετά.

Άσε που στην ηλικία της δεν θα τα βγάλει πέρα στην φυλακή!

Και δεν νομίζω να βρεθεί και κανένας που να θέλει να την 'κανονίσει' καθώς σκύβει να πιάσει το σαπούνι, τέτοιο χούφταλο που είναι.