Μόσχα, Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2002.
Ένα χρόνο και δύο ημέρες μετά την πρεμιέρα του μιούζικαλ Nord-Ost
– του πρώτου μουσικού-θεατρικού έργου που ανέβηκε στην ρωσική πρωτεύουσα στην
μετασοβιετική εποχή – στο Θέατρο Ντουμπρόβκα, περίπου 42 Τσετσένοι αυτονομιστές
εισβάλλουν στο θέατρο, απαιτώντας την πλήρη αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων
από την Τσετσενία.
Τρεις γυναίκες, αυτόπτες μάρτυρες του γεγονότος, εξιστορούν η καθεμία από τη δικιά της σκοπιά το ιστορικό της τραγωδίας που ακολούθησε με απολογισμό περισσότερους από 170 θανάτους.
Μια Τσετσένα «μαύρη χήρα» που συμμετείχε στην κατάληψη του
θεάτρου.
Μια Ρωσίδα όμηρος.
Μια Λετονή γιατρός που κλήθηκε να εξετάσει τους ομήρους κατά τη διάρκεια της ομηρείας και να τους περιθάλψει μετά την έφοδο των αντιτρομοκρατικών δυνάμεων.
Η παράσταση στο Στούντιο Μαυρομιχάλη έχει δύο όψεις.
Η μία είναι οι πραγματικά ανεξήγητες επιλογές του κειμένου.
Με πιο παράλογη το ότι εμφανίζει τους άντρες επιτιθέμενους
να το σκάνε, αφήνοντας πίσω τις μαύρες χήρες, οι οποίες καταλήγουν να είναι και
τα μοναδικά θύματα από την πλευρά των Τσετσένων.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο αντικρούει το
ιστορικό γεγονός, ενώ ούτε η θυματοποίηση των γυναικών δεν προσφέρει οτιδήποτε
είτε στην ιστορία, ή στην δράση που εκτυλίσσεται στην σκηνή.
Με αποτέλεσμα η «ποιητική αδεία» εδώ να λειτουργεί εις βάρος
της παράστασης.
Και η άλλη όψη είναι η εμπνευσμένη απόδοση των τριών ρόλων από
τρεις ηθοποιούς σε κάθε ένα από τους ρόλους.
Ένα σύνολο εννέα ηθοποιών οι οποίες συγκροτούν ταυτόχρονα
ένα βωβό χορό τραγωδίας που σχολιάζει με κινήσεις, εκφράσεις και βλέμματα την
δράση.
Με τις εξίσου εμπνευσμένες σκηνοθετικές επιλογές να τις βοηθάνε
ιδιαίτερα.
Η μουσική και τα ρωσικά τραγούδια, τα οποία πραγματικά
βαραίνουν την ατμόσφαιρα.
Οι πυροβολισμοί που σηματοδοτούν την εκτέλεση της γυναίκας
που ανεξήγητα κατάφερε να τρυπώσει στο θέατρο και του ομήρου, που παρότι σε
προϊδεάζει η επιγραφή στο ταμείο δεν σταματάει τον αιφνιδιασμό, τον φόβο που
νιώθεις στο άκουσμά τους.
Και ο καπνός που ψεκάζεται τη στιγμή που οι ρωσικές
αντιτρομοκρατικές δυνάμεις απελευθέρωσαν το αέριο στο θέατρο.
Ένας από τους κυριότερους λόγους που ήθελα να παρακολουθήσω
την παράσταση ήταν να προσθέσω στα όσα ήξερα για ένα γεγονός που είχε
απρόβλεπτες συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτή ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που οι μαύρες χήρες έλαβαν
μέρος στον πόλεμο, δίνοντας το στίγμα όσων θα ακολουθούσαν τόσο στην Τσετσενία,
όσο και σε άλλα πολεμικά μέτωπα.
Κατά συνέπεια απογοητεύτηκα όταν είδα ηθελημένες ανακρίβειες
να διαστρεβλώνουν ένα ιστορικό γεγονός τέτοιων διαστάσεων.
Παρόλα αυτά, η ένταση, οι συναισθηματικές μεταπτώσεις και η
δύναμη των όσων διαδραματίζονται στην σκηνή με κάνουν να θέλω να παρακολουθήσω
την παράσταση και τρίτη φορά.
«Nordost» Τόρστεν
Μπουχστάινερ
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Δραματουργική επεξεργασία, Σκηνοθεσία Σκηνογραφική επιμέλεια:
Στέλλα Κρούσκα
Κοστούμια: Μαρία Μπενάκη
Φωτισμοί: Στέφανος Κοπανάκης
Μουσική διδασκαλία: Γιάννης Δημητρούδης
Μουσική επιμέλεια: Αναστασία Φλεμοτόμου
Βίντεο – Φωτογραφίες: Αντώνης Χρήστου
Παίζουν:
Κατερίνα Αγγελίτσα
Μαριέλα Δουμπού
Αλεξάνδρα Καραναστάση
Ιωάννα Κεραυνού
Κατερίνα Λούβαρη – Φασόη
Μαρία Μπενάκη
Σοφία Παπαδοπούλου
Έφη Ρευματά
Αναστασία Φλεμοτόμου
Κάθε Σάββατο και Κυριακή
στις 21.00
Studio Μαυρομιχάλη
Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια
Τηλέφωνο: 2106453330
