Όμορφιά

Υποσχέθηκα να σου γράψω κάτι όμορφο.

Κάθισα, και το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν η εικόνα του Μάνου.

Φυσικό δεν είναι;

Και μετά αυτή η μουσική του.

Όταν έρχονται τα σύννεφα

Και συνειδητοποίησα ότι μόνο μέσα από τις μουσικές μπορούσα να περιγράψω την ομορφιά.

Όπως για παράδειγμα την ομορφιά ενός λουλουδιού.

Γειά σου κύριε μενεξέ

Της θάλασσας

Το Απέραντο Γαλάζιο - Ύμνος στην Θάλασσα

Ενός νησιού

Σαντορίνη 

Μιας ερμηνείας

La Wally

Ακόμη και μιας σκιάς

Χορός με την σκιά μου 

Γι'αυτό, να ξέρεις ότι εδώ είμαι.

Και όλα θα επανέλθουν στα φυσιολογικά τους πλαίσια.

Καληνύχτα μην φοβάσαι

Ξαφνικά

Ξαφνικά βλέπεις το χάσμα μεταξύ σου και του "κανονικού" κόσμου να βαθαίνει απότομα.

Επειδή ένας - δύο άνθρωποι που θεωρούσες σχετικά - έστω - κοντά στον δικό σου τρόπο σκέψης και ζωής φαίνονται να αποκλίνουν τελείως.

Φυσικά, γνωρίζεις ότι εσύ είσαι ο 'παράξενος', ο εκτός πραγματικότητας, ο ιδιόρυθμος.

Και αυτοί ακολουθούν - απλώς - την 'φυσιολογική' ροή των πραγμάτων.

Και πάλι, δεν παύει να είναι πικρή η αίσθηση της σχεδόν πλήρους απομόνωσης.

Και εντονότερη η ανάγκη να τελειώνεις με όλα όσα σε έφεραν εδώ και να επιστρέψεις πίσω στο καβούκι που εσύ δημιούργησες.

Invitation to the blues Tom Waits

 

Σιχάθηκα.

Σιχάθηκα όλους εκείνους που θέλουν να με αλλάξουν.

Που πιστεύουν ότι ξέρουν καλύτερα από εμένα το τί και το πως.

Που όποτε τους εξηγώ - ή προσπαθώ να τους εξηγήσω - το πως σκέφτομαι, καταλήγουν να θεωρούν ότι "δεν βάζω νερό στο κρασί μου".

Αν ξανακούσω αυτή την φράση είτε θα βρίσω τόσο άγρια όσο ποτέ μέχρι τώρα, είτε θα χειροδικήσω. 

Παρατάτε με.

Όλοι σας.

Υ.γ.: Τρεις μόλις εβδομάδες στο κωλόνησο και θυμήθηκα ξανά τον λόγο ύπαρξης αυτής εδώ της - μισοξεχασμένης - γωνιάς.

Εκπληκτικό, έ;