Παρουσίαση της Κατερίνας Δημητρακοπούλου
Δύο απλές λεξούλες, οι οποίες όμως είναι τόσο δυνατές και ικανές να ταράξουν την ήσυχη καθημερινότητα μίας μητέρας, της Αφροδίτης. Το μοναχοπαίδι της, ο λατρεμένος της γιος της ανακοινώνει τη σεξουαλική του επιλογή, μία επιλογή κάθετα αντίθετη με τα στερεότυπα, τα πρέπει και δεν πρέπει της Ελληνίδας μάνας.
Η Τάνια Χαροκόπου γράφει έναν μονόλογο για την αποδοχή αυτής της επιλογής από μία μάνα που έζησε τη ζωή της πιστεύοντας ότι εκείνη διάλεξε αυτή τη ζωή, για να καταλάβει έστω και κάπως αργά, ότι τον πρώτο λόγο είχε η οικογένεια, ειδικά ο πατέρας, μετά ο σύζυγος που ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και βρέθηκε τελικά, πρόωρα «γριά» σαραντάρα με έναν γιο που δεν την θέλει … Η συγγραφέας επιλέγει να δώσει στη μητέρα το όνομα της θεάς του έρωτα, ενώ για τα υπόλοιπα σημαντικά πρόσωπα στη ζωή της Αφροδίτης μαθαίνουμε μόνο το όνομα του άντρα της (Γιάννης), ενός φλερτ (Ντίνος) και κάποιου θείου (Αλέκος). Η Χαροκόπου πλάθει έναν αληθινό χαρακτήρα με αξιοπρέπεια, ευγένεια και καταφέρνει να αποφύγει να γράψει έναν ακόμα μελό μονόλογο που στοχεύει στη συναισθηματική φόρτιση του θεατή.
Ο σκηνοθέτης Λεωνίδας Λοϊζίδης συνεχίζει την εποικοδομητική συνεργασία με τη συγγραφέα και σε αυτόν τον μονόλογο. Ας λάβουμε υπόψη ότι ο μονόλογος είναι ένα πολύ απαιτητικό θεατρικό είδος, αφού ο ηθοποιός δεν έχει μόνο να υποστηρίξει τον ρόλο του, αλλά, και να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή έως το τελευταίο λεπτό. Η μάνα μαθαίνοντας μία αλήθεια που πονάει, έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια της, τα συναισθήματά της είναι μπερδεμένα και ο σκηνοθέτης επιλέγει να εξωτερικεύσει αυτά τα συναισθήματα με μία απίστευτη υπερκινητικότητα επί σκηνής, σαν ένα αγρίμι σε κλουβί και επέλεξε με πινελιές κωμικό στοιχείου να δώσει μία ανάλαφρη χροιά στον μονόλογο.
Η Μαρία Παπαλάμπρου κάνει το καλύτερο που μπορεί για να υποστηρίξει
αυτό το δύσκολο εγχείρημα. Είναι μία γυναίκα σαράντα καρατιών που έβαλε
πάνω από όλα τον γιο της, όμως, στην προσπάθειά της να είναι και μάνα
και πατέρας, μεγαλωμένη με τον καθωσπρεπισμό της ελληνικής κοινωνίας,
δεν είδε τα σημάδια και όταν το ροζ συννεφάκι χάθηκε, ήρθε η
πραγματικότητα να της δείξει το αληθινό της πρόσωπο. Η ηθοποιός
αγκαλιάζει τη θυμωμένη και απογοητευμένη Αφροδίτη με τρυφερότητα και
αγάπη.
Ο Λεωνίδας Λοϊζίδης επιμελείται και τη σκηνογραφία της παράστασης τονίζοντας τόσο το συντηρητικό στοιχείο όσο και το οικονομικό επίπεδο της ηρωίδας. Το τελευταίο ενισχύεται από την ενδυματολογική επιλογή από τον Οίκο Μόδας Damiano Milano.
Οι υποδειγματικοί φωτισμοί του Κώστα Αγγέλου συμπορεύονται με τον ψυχισμό της Αφροδίτης και η μουσική του Βασίλη Βασιλειάδη που έγραψε ειδικά για την παράσταση συμπληρώνουν αυτή τη προσεγμένη δουλειά.
Τελικά έχει σημασία αν είμαστε καλοί ή όχι στη γεωγραφία; Μήπως η ίδια η ζωή δεν είναι πορεία σε αχαρτογράφητα νερά; Η απάντηση επί σκηνής αν τα κατάφερε η Αφροδίτη.
Αντίο μαμά
Συντελεστές
ΚείμενοΤάνια Χαροκόπου
Σκηνοθεσία
Λεωνίδας Λοϊζίδης
Φωτισμοί
Κώστας Αγγέλου
Μουσική
Βασίλης Βασιλειάδης
Σκηνικά
Λεωνίδας Λοϊζίδης
Κοστούμια
Οίκος Damiano Milano
Μονόλογος
Μαρία Παπαλάμπρου
Παράσταση
Τρίτη 21:00μμ
Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 12
Πετράλωνα
Τηλέφωνο
2103428650
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου