Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Ξαφνικά

Ξαφνικά βλέπεις το χάσμα μεταξύ σου και του "κανονικού" κόσμου να βαθαίνει απότομα.

Επειδή ένας - δύο άνθρωποι που θεωρούσες σχετικά - έστω - κοντά στον δικό σου τρόπο σκέψης και ζωής φαίνονται να αποκλίνουν τελείως.

Φυσικά, γνωρίζεις ότι εσύ είσαι ο 'παράξενος', ο εκτός πραγματικότητας, ο ιδιόρυθμος.

Και αυτοί ακολουθούν - απλώς - την 'φυσιολογική' ροή των πραγμάτων.

Και πάλι, δεν παύει να είναι πικρή η αίσθηση της σχεδόν πλήρους απομόνωσης.

Και εντονότερη η ανάγκη να τελειώνεις με όλα όσα σε έφεραν εδώ και να επιστρέψεις πίσω στο καβούκι που εσύ δημιούργησες.

Invitation to the blues Tom Waits

 

8 σχόλια:

Roadartist είπε...

Τόσο χάλια??

Καλώς όρισες στην Αθήνα που όλους μας χωρά! :)

Roadartist είπε...

..όλοι δημιουργούμε καβούκια καλώς ή κακώς! Ας είναι!

Loth είπε...

"Και πάλι, δεν παύει να είναι πικρή η αίσθηση της σχεδόν πλήρους απομόνωσης.

Και εντονότερη η ανάγκη να τελειώνεις με όλα όσα σε έφεραν εδώ και να επιστρέψεις πίσω στο καβούκι που εσύ δημιούργησες."

ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ...
ΟΜΩΣ ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ!...
ΥΓ.ΕΙΠΕΣ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΚΟΥΣΑ. ΕΙΔΕΣ? ΞΑΝΑΗΡΘΑ! ;P
ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΤΣ

Pan είπε...

Καλημέρα roadartist!

Έτσι και χειρότερα.

Όσο αφορά στα καβούκια, είναι αναγκαία, εν μέρει τουλάχιστον.

Δεν γίνεται να είσαι τελείως εκτεθειμένος.

Υπομονή, μια εβδομάδα έμεινε.!

Pan είπε...

Καλημέρα Loth!

Το υπέθεσα ότι αφορούσε και άλλους αυτό που έγραφα.

Για να μην σου πω ότι ήμουν σχεδόν βέβαιος!

Και εγώ, θέλω να επανέρχομαι!

Μουτς!

καλημέρα είπε...

..."πάρε το πάνω σου". Παρε το χρόνο σου, την ησυχία και την απομόνωση αν το χρειαζεσαι, θα ερθει η ώρα να είσαι καλύτερα.

KitsosMitsos είπε...

Μαθηματικά και μόνο, κάποια στιγμή βγαίνουμε απ'το καβούκι. Και αυτό είναι σημαντικό.

fotovoltaika είπε...

Κουραγιο!

φωτοβολταικα προσφορα