Illusion of Bliss

Ο άλλος Ντόναλντ

Το δάνειο

Ένας απελπισμένος Ισπανός προσπαθεί να πείσει το διευθυντή του – πέμπτου – υποκαταστήματος τράπεζας στο οποίο απευθύνεται, να του δανείσει ένα μικροποσό για κάποια επείγουσα ανάγκη του. 

Το πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτει κανενός είδους υλική εγγύηση παρεκτός του λόγου του. Κατά συνέπεια και αυτός ο διευθυντής αρνείται να το χορηγήσει το δάνειο. Και τότε ο φουκαριάρης καταφεύγει στα μοναδικά όπλα που διαθέτει: τα φυσικά χαρίσματά του.

Εκ πρώτης όψεως τα πράγματα δείχνουν απλά: από την μία πλευρά του τραπεζιού έχουμε τον χτυπημένο από την κρίση μικρό-προς-μεσαίο μεροκαματιάρη, ο οποίος εκλιπαρεί με κάθε τρόπο να του χορηγηθούν τα χρήματα που θα καλύψουν την επείγουσα ανάγκη του.

Από την άλλη κάθεται ο διευθυντής του υποκαταστήματος. Άκαμπτος, οχυρωμένος πίσω από τον κανονισμό, τις ευθύνες του και τον αυστηρό έλεγχο στον οποίο υπόκεινται όλες οι αποφάσεις του «από τους αποπάνω». 

Μόνο που μετά την πρώτη επιφανειακή ανάγνωση τα πράγματα περιπλέκονται.

Και, αυτό γιατί αν εξετάσουμε τα όσα λέει και τις μεθόδους στις οποίες – απειλεί ότι – θα καταφύγει ο επίδοξος δανειολήπτης θα διαπιστώσουμε ότι στην πραγματικότητα ζητάει – απαιτεί – από τον διευθυντή του υποκαταστήματος να παραβεί άλλη μία φορά τους κανόνες. 

Όπως δηλαδή συμπεριφέρονταν οι τράπεζες προ κρίσης, κάτι για το οποίο κατηγορεί σε κάποιο σημείο τον συνομιλητή του. 

Χωρίς να συνειδητοποιεί ή να παραβλέπει ότι αυτό ακριβώς – η μη τήρηση δηλαδή των αναγκαίων κανόνων – είναι ο καταλυτικός παράγοντας που οδήγησε στη σημερινή κρίση που όλοι λίγο ή πολύ βιώνουμε. 

Με αποτέλεσμα να συντηρείται ο υφιστάμενος φαύλος κύκλος, και ταυτόχρονα να καλλιεργείται το έδαφος για την επόμενη – ίσως πιο οξεία – κρίση που θα δημιουργήσει και άλλα οικονομικά, και δυστυχώς όχι μόνο, θύματα.

Με πρώτο ίσως από αυτά το διευθυντή της τράπεζας, ο οποίος οδηγείται στην ίδια καταστροφική απελπισία στην οποία οδηγήθηκε ο δανειολήπτης.

Με συνέπεια να μην ξέρεις τελικά ποιον από τους δύο να λυπηθείς περισσότερο.

Από την μία ο επίδοξος δανειολήπτης του Γιάννη Σαρακατσάνη: απελπισμένος, πονηρός, αλλά και άπληστος, ελπίζοντας να πάρει περισσότερα χρήματα τελικά, στεκόμενος κυριολεκτικά σαν γύπας επάνω από το 'κουφάρι' του συνομιλητή του.

Και από την άλλη, ο διευθυντής της τράπεζας του Μιχάλη Οικονόμου: αρχικά ψύχραιμος και απαθής, κοιτάει αφυψηλού τον φουκαρά που ζητιανεύει τη βοήθειά του. Και καταλήγει κατεστραμμένος, χωρίς σπίτι και οικογένεια, να ικετεύει για την συμπάθειά του, σε μια σχεδόν πλήρη αντιστροφή των ρόλων.

Ξέρω πως ίσως ακουστεί σκληρό, αλλά τα βάσανα αυτών των δύο ανθρώπων προκαλούν γέλιο. Πολύ γέλιο. Που ενισχύεται ακόμη περισσότερο από το αληθοφανές παίξιμο των ηθοποιών, σε μία πραγματικά ιδανική διανομή. Και συμπληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο από την ευφυή μουσική, η οποία σε κάποιες στιγμές 'σχολιάζει', και σε κάποιες άλλες σχεδόν αντιπαρατίθεται στα όσα συμβαίνουν επί σκηνής.

Το δάνειο του Τζόρντι Γκαλθεράν

Συντελεστές

Μετάφραση: Els de Paros

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Παντελής Δεντάκης

Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς

Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού

Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπριμπίλης

Βοηθοί σκηνοθέτη: Κατερίνα Λυπηρίδου, Κατερίνα Παναγιωτάκη

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μιχάλης Οικονόμου, Γιάννης Σαρακατσάνης

Παραστάσεις: Σάββατο 21:15, Κυριακή 19:00

Θέατρο ΓΚΛΟΡΙΑ, Ιπποκράτους 7, Αθήνα,                                                                                                                           
Τηλέφωνο: 2103600832

Άμλετ vs Τέλμα

Ο Σαιξπηρικός Άμλετ ως η ψυχή που αγωνίζεται να αποτινάξει από επάνω της όλα εκείνα που την τραβούν στο σκοτάδι, για να αναδυθεί καθαρή και εξαγνισμένη στο φως.

Η σκηνοθέτιδα Χρυσάνθη Κορνηλίου και η ομάδα των ηθοποιών αντιλαμβάνονται  τους χαρακτήρες που παρουσιάζονται στο έργο ως πτυχές του ίδιου του Άμλετ.

Προεξάρχοντος του Κλαύδιου, του θείου του. Ο οποίος σκότωσε τον  πατέρα του Άμλετ, και παντρεύτηκε τη μητέρα του, τη Γερτρούδη. Αυτός παρουσιάζεται ως το απόλυτο κακό, το οποίο θα πρέπει να συντριβεί.

Η Γερτρούδη είναι η αδύναμη ψυχή του Άμλετ, η οποία διστάζει μπροστά στο καθήκον, μέχρι που τα όσα της επιρρίπτει ο γιός της στη μεταξύ τους συνάντηση την μεταστρέφουν, και την οδηγούν να συμφωνήσει με τα όσα σχεδιάζει ο Άμλετ.

Η Οφηλία αντιπροσωπεύει τη σαγήνη του υλικού κόσμου. Τον οποίο ο Άμλετ-ψυχή απαρνιέται για να ανυψωθεί στην πνευματική υπόσταση.

Ο Πολώνιος, ο Ρόζεγκραντζ και ο Γκιλντεστέρν αντιμετωπίζονται ως σκοτεινές ορμές, όπως η προδοσία και η συκοφαντία, οι οποίες θέτουν εμπόδια στις προσπάθειες της ψυχής να ανυψωθε.

Όποιος θα ήθελε να εκτεθεί σε μία πραγματικά πρωτότυπη προσέγγιση και ερμηνεία του τι συμβολίζει ο Άμλετ σίγουρα θα πρέπει να παρακολουθήσει την παράσταση στον πολυχώρο Διέλευσις. Αλλά θα πρέπει να προσέλθει έτοιμος και διατεθειμένος να αφήσει στην άκρη τις απόψεις και τις προσλαμβάνουσες που τυχόν είχε σε σχέση με τον Άμλετ μέχρι εκείνη τη στιγμή, για να μπορέσει να μπει στον κόσμο της παράστασης. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα δυσκολευτεί πολύ να κατανοήσει τι ακριβώς είδε.

Προσωπικά δεν είμαι βέβαιος ότι συμφωνώ με την συγκεκριμένη προσέγγιση, επειδή το κείμενο προσφέρει πληθώρα ευκαιριών για να φωτιστούν θέματα απτά, όπως για παράδειγμα η θέση της γυναίκας στην κοινωνία, η θρησκεία, η σύγκρουση του δίκαιου με το άδικο, και άλλα, χωρίς να πρέπει να αναχθεί στη σφαίρα του πνευματικού και του άυλου. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω ότι η σκηνοθέτιδα επέλεξε μία σαφέστατη θέση, και η ομάδα είναι ολότελα δοσμένη στο να υποστηρίξει αυτή τη θέση. Και το αποτέλεσμα είναι ‘προκλητικό’ με την έννοια ότι απαιτεί από το θεατή να είναι προσηλωμένος στα όσα εκτυλίσσονται στην παράσταση, και ψυχαγωγικό ταυτόχρονα γιατί δεν υποβιβάζει το καθαυτό σαιξπηρικό έργο για χάρη της ανάλυσης.

Άμλετ Vs Τέλμα 

Δραματουργική επεξεργασία, 

σκηνοθεσία:       Χρυσάνθη Κορνηλίου

Φωτισμός:          Πάνος Γκόλφης

Παίζουν:  Γιάννης Μπόγρης

                Κωνσταντίνος Συράκης

                Μαρία Μαλλούχου

                Μάρκος Ζωίδης

                 Αυγή Φαρόγιαννη

Παραστάσεις: Κυριακή 19.30

                       Τετάρτη 19.30

Γενική είσοδος Κυριακή: 15 ευρώ

Γενική είσοδος Τετάρτη: 12 ευρώ

Φοιτητικό & ΑΜΕΑ: 8 ευρώ

Άνεργοι & ατέλειες: 5 ευρώ

Γκρουπ πάνω από 6 άτομα: 10 ευρώ

Προπώληση μέσω viva.gr: 10 €

Πολυχώρος Διέλευσις

Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη

Τηλέφωνο: 210-8613739

Διέλευσις