Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007
Chrome Dreams II
Είμαι ακόμη στις
πρώτες ακροάσεις
του νέου πονήματος
του Neil Young.
Είναι τοις πάσι γνωστό
ότι είναι μακράν ο
πλέον αγαπημένος μου
καλλιτέχνης.
Γι'αυτό, θα συγκρατηθώ.
Γνώμη θα εκφέρω
όταν τον χωνέψω.
Μόνο μία παρατήρηση.
Είμαι βέβαιος ότι
δεν υπάρχει άλλος
καλλιτέχνης
- όχι συγκρότημα -
ο οποίος να είναι
σε θέση σήμερα να
γράψει τέτοιας
διάρκειας, έντασης,
ταπεινότητας και
μεγαλοπρέπειας ύμνους.
Όπως αυτόν που ονομάζεται
Ordinary People
Ενημέρωση 1:
Βροχές, μπουμπουνητά, αστραπές.
Ο τετράποδος έκλασε μέντες!
Είναι μονίμως κάτω από το γραφείο και τρέμει σύγκορμος.
Και εγώ σκέφτομαι τα αδέσποτα του κόσμου.
Συναισθηματικές μπαρούφες ε;
Δίκαιο έχεις.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
Αν βάλουμε τους εαυτούς μας στη θέση των αδέσποτων, θα καταλάβουμε όλοι ότι δεν είναι "συναισθηματικές μπαρούφες" αυτά που σκέφτηκες, αλλά κάτι πολύ
σοβαρό και όμορφο...
Καλησπέρα ανώνυμε/η. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο από τα λόγια.
Είσαι ανεπίδεκτος μαθήσεως;
Τι τιμωρία να σού βάλω;;;
:-))
Καλησπέρα lucy! Ό,τι νομίζεις εσύ.
http://www.neilyoung.com
σίγουρα το 'χεις καρατσεκάρει, είναι εκπληκτικό site....
down by the river, από τα αγαπημένα μου....
Καλησπέρα an205.
Στο προηγούμενο πρότυπο του μπλόγκ το είχα περασμένο.
Ευχαριστώ που μου το θύμισες για να το περάσω και εδώ.
Δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο από τα κομμάτια του.
Νιώθω ότι θα αδικήσω κάποιο από τα υπόλοιπα.
Ν' αφουγκραστώ την παραπομπή σου ήλθα, σε μια από τις σπάνιες πια (blogo)βόλτες μου. Τον δίσκο ακόμη τον τυραννάω (και τον αρνούμαι) στο κεφάλι μου. Δεν είναι η ώρα του ακόμη.
Σ' ευχαριστώ είπα;
Καλημέρα Ηλία.
Άρνηση στον Neil;
Θα σχισθεί ο θόλος του ναού.
Aδικο έχεις?????????
Τι νέα;
Πότε θα μάθεις, πια;
Θα στα στείλω με μέιλ!
Φιλιά!
Καλημέρα πατσιουρί.
Ελπίζω να μην έχω άδικο!
Καλημέρα δασκ...εεε Lucy ήθελα να πω.
Τις τελευταίες μέρες το ψιλοπαράτησα. Πολύ τρέξιμο.
Άντε να δούμε, μπας και τελικά τα καταφέρω.
Ο δίσκος είναι καταπληκτικός. Συμφωνώ απόλυτα ότι ο Neil είναι ο μόνος που μπορεί να βγάλει τόσο δυνατό συναίσθημα, είτε στις άγριες, είτε στις ήρεμες (βλ. Prairie Wind) στιγμές του.
Καλησπέρα exitmusician.
Εκπληκτικό δεν είναι;
Σε τέτοια ηλικία και με επιβαρυμένη υγεία να συνθέτει με τέτοιο τρόπο;
Καλησπέρες. Χειμώνιασε. Θα περάσει κι αυτό.
Καλησπέρα κιτσομήτσε. Έτσι νομίζω και εγώ.
Πανουλίνο,
καλημέρα!
(μού βγήκε αυθόρμητα το υποκοριστικό!)
Δεν έστειλα ακόμα μέιλ, σόρυ, αλλά κι εγώ στο πολύ τρέξιμο είμαι. Σήμερα το βράδυ θα προσπαθήσω!
Φιλιά από την δασκάλα (σου)!
LOL
Καλημέρα Lucy!
Μην απολογείσαι.
Και μην μπαίνεις σε κόπο.
Θα το βρούμε, που θα πάει.
Δημοσίευση σχολίου